- Joined
- Oct 6, 2024
- Messages
- 91
பத்மா தன்னோடு ப்ரியாவை அழைத்துக்கொண்டு ரூமிற்கு சென்றுவிட காந்தளுக்கு தெரியாமல் அமைதியாக அவள் அறைக்கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே வ்நதவன் மெல்ல கதவை தாளிட்டுவிட்டு பெட்டிற்கு சென்றான்.
இரவு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் பளபளத்தது காந்தள் முகம் . நேற்று இரவு தூங்காதது இன்று களைத்து நேற்றைக்கு சேர்த்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தாள். ஆவல் தூக்கத்தை கலைக்க மனம் வரவில்லை மாறனுக்கு .
தன் சட்டையை கழட்டிவைத்துவிட்டு வந்து மெல்ல அவள் போர்த்தி இருந்த போர்வைக்குள் தன்னை புகுத்திக்கொண்டு காந்தள் உடம்பில் தன் உடலை உரசிக்கொண்டு அவள் இடையில் கைநுழைத்து தன் பக்கம் மெல்ல இழுத்து அணைத்துக்கொண்டு படுத்thukகொண்டான் .
ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தவளுக்கு அருகில் இருந்த மாறனை உணரும் நிலையில் இல்லை. அவனுக்கு முதுகு காட்டி படுத்திருந்தவளை மெல்ல தன் பக்கம் திருப்பினான். அதில் லேசாக தூக்கம் கலைந்தவள் "ப்ரியா பேசாம படு டி .. நேத்து எல்லாம் அந்த மான்ஸ்டர் என்னை தூங்கவே விடல... உடம்பெல்லாம் வலிக்குது டி.. நீ ஒரு பக்கம் கையை காலை தூக்கி என் மேல போடாத.."என்று தூக்கத்தில் தன் அருகில் படுத்திருப்பது ப்ரியா என்று நினைத்து காந்தள் உளறிக்கொண்டு இருந்தாள்.
அவள் தன்னை மொன்ஸ்டர் என்று சொன்னதும் அவளை அதிர்ச்சியாக பார்த்தவன் "அடிப்பாவி நான் உனக்கு மான்ஸ்டரா !"என்றவன் அவன் முகத்திற்கு நேராக முகம் உயர்த்தி படுத்திருந்தவள் தாடையை பிடித்து தன் அருகில் இழுத்தவன் "boo ... "என்று அவளை அழைத்தான்.
தூக்கக்கலக்கத்தில் கண்கள் சுருக்கியபடி திறந்தவள் தனக்கு மிக அருகில் மாறனின் முகத்தை பார்த்ததும் அதிர்ந்தவள் அடித்துபிடித்து படுக்கையில் எழுந்து அமர்ந்தவள் "நீங்க.. நீங்க எப்படி இங்கே ? பிரி.. ப்ரியா எங்கே ?" என்று கட்டிலில் இருந்து இறங்க போனாள்.
காந்தள் கை பிடித்து அவளை இழுத்து தன் மேல் போட்டுக்கொண்டவன் "உன் குள்ளச்சி பிரெண்ட் உன் அத்தையோட அவங்க ரூமுக்கு போயாச்சு"
"அத்தை கூட தூங்க போனாளா ? நீங்க எப்போ.. எப்படி இங்கே வந்திங்க.."
"உன்னை பார்க்க தான் வந்தேன் . ஏன் நான் இங்கே வரக்கூடாத?"
"இல்ல இப்படி அர்த்த ராத்திரியில் திடீர்னு வந்திருக்கிங்களே.. அதான்..." என்று அவன் மேல் படுத்துக்கொண்டு பார்த்தாள்.
"இவனுக்கு இந்த நேரத்துல எனக்கு என்ன வேலைன்னு நினைச்சுத்தானே என்னை பாக்குற..."
"இவனுக்கு எப்படி நான் மனசுல நினைக்குறதுக்கு முன்னாடியே யூகிச்சிடறான் . அடுத்தது நான் இதை தான் யோசிப்பேன்னு " என்று யோசனையோடு அவனை பார்த்து தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டினாள் .
"உன்னை விட்டுட்டு அங்கே தனியா தூங்க பிடிக்கல.. அதன் இங்கே உன்கூட தூங்கலாம்னு வந்தேன் ." என்றான்.
"இவனா தூங்கவா இங்கே வந்திருப்பான். இவன் எதுக்கு வந்திருக்கான்னு எனக்கு தானே தெரியும் " என்று காந்தள் நினைத்திருக்க...
"தூங்க மட்டும் வரல... நான் எதுக்கு வந்திருக்கேன்னு உனக்கு நல்லாவே தெறியும்"என்று அவள் அணிந்து இருந்த நைட்டியை மேலே தூக்கினான்.
சட்டென்று அவன் கையை தட்டிவிட்டவள் அவன் மேலிருந்து எழுந்து " எனக்கு உடம்பெல்லாம் ரொம்ப வலிக்குது . நேத்து நைட் முழுக்க நீங்க என்ணி தூங்கவே விடல.. நியாபகம் இருக்கா . உங்ககிட்டே இருந்து தப்பிக்க தான் நான் இன்னிக்கு ஒரு நைட் என் அம்மாவீட்டில் இருக்கலாம்னு வந்தேன் . இங்கேயும் வந்தா எப்படி சார் நான் ரெஸ்ட் எடுக்குறது "என்றாள்.
" ஏன் நான் மட்டும் தான் உன்னை தூங்க விடலையா . நீ என்னை நேத்து என்னவெல்லாம் செய்தேன்னு நான் சொல்லவா.. "என்று படுக்கையில் இருந்து எழுந்தவன் அறை விளக்கை போட்டு "இங்கே பாரு என்று அவன் தோள்பட்டை , மார்பு , இரண்டிலும் காந்தள் பற்தடங்கள் இருப்பதாய் காட்டியவன் பின்னால் திரும்பி தன் முதுகை காட்டியவன் அதில் காந்தள் விரல் நகங்கள் அவன் முதுகை பதம் பார்த்திருந்ததை காட்டினான் .
அதையெல்லாம் பார்த்தவளுக்கு நேற்று மாறனுடன் இருக்கையில் தன் உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்த வலி தெறியாமல் அவன் தோளிலும் , மார்பிலும், முதுகிலும் தன் உணர்ச்சிகளை காட்டியது நினைவிற்கு வர.. அவள் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்துவிட்டது . அவனை பார்க்க முடியாமல் காணுதல் தலை குனிய ...
"என்ன டி என் பொண்டாட்டி இவ்ளோ நேரம் வாய் கிழிய பேசினே இப்போ என்ன எதுவும் பேசாம நிக்கிற.."என்றான்.
"அது... அது.. வந்து "என்று காந்தள் பேச கூச்சப்பட...
அவளை இழுத்து தன் கை வளைவில் நிற்கவைத்தவன் "சொல்லு டி... ஏன் பேச மாட்டேங்குற... "
"நானா இதெல்லாம் வேணும்னு பண்ணல.. நீங்க... நீங்க தான் சும்மா இருக்காம என்னை என்ன என்னவோ பண்ணுணிங்க... என்னால முடியல அதான் இப்படி கடிச்!! "என்று அவன் மார்பை பார்த்தபடி மேலும் பேச முடியாமல் தடுமாறினாள்.
"ம்ம்ம் கடிச்... என்ன கடிச்... சொல்லு... "என்று அவளை மேலும் இறுக்கி அணைக்க..
"ம்ம்ம்... ஷ்... வலிக்குது சார் ... நேத்தும் இப்படி தான் மான்ஸ்டர் மாதிரி என்னை விடாம கட்டிகிட்டே இருந்திங்க.. உடம்பெல்லாம் எப்படி வலிக்குது தெறியுமா "என்று தன்னை அவன் கைப்பிடிக்குள்ள இருந்து விடுவித்தவள் மாறனை விட்டு சற்று பின்னால் தள்ளி நின்றாள்.
"யாரு மான்ஸ்டர் நானா ?"என்றான் .
"ம்ம்ம்.. ஆமா நீங்க தான் "என்றாள்.
"நான் என்ன பாக்குறதுக்கு மான்ஸ்டர் மாதிரியா இருக்கேன் "என்று அவளை இழுத்து அங்கிருந்த கண்ணாடி முன்பு நிற்க வைத்ததவன் காந்தளை பின்னால் இருந்து அணைத்துக்கொண்டு கநந்தியில் தெரிந்த அவள் சிவப்பேறிய முகத்தை பார்த்டுகொண்டே கேட்டான்.
"ஆமா... நீங்கிளே தான் மான்ஸ்டர் . அங்கே பாருங்க கண்ணாடியில் நீங்க எப்படி இருக்கீங்கன்னு . நீங்க மான்ஸ்டர் மாதிரி பெருசா இருக்கீங்க... நான் உங்க கைக்குள்ள மாட்டிக்கிட்டா முயல் குட்டி மாதிரி இருக்கேன் பாருங்க "என்றாள்.
கண்ணாடியில் தெரிந்த காந்தளையும் அவனையும் பார்த்தான் அவள் சொல்வது போல தான் திடகாத்திரமாக காந்தளை விட உருவத்தில் பெரியவனாக அவள் தன் முன் குட்டி முயல் போல நின்று இருக்க... அதை பார்த்தவன் . அவள் அணிந்து இருந்த நைட்டி சற்று டைட்டாக இருக்க... அதை தாண்டி அவள் அங்கங்கள் கண்ணாடியில் அவன் கண்களுக்கு விருந்தாக... காந்தளை தன் பக்கம் திருப்பி "இந்த மான்ஸ்டருக்கு இந்த முயல் குட்டி வேணும் இப்போவே "என்றான் கிரகமாக .
அவன் பார்வையை சமாளிக்க முடியாமல் தலை கவிழ்ந்து கொண்டவள் எதுவும் பேசாமல் நிற்க.. "என்ன முயலு.. ஓகே சொல்ல மாட்டேங்குற... நீ ஓகே சொல்லல.. அப்பறோம் இந்த மான்ஸ்டரும் குட்டி மான்ஸ்டரும் உன்னை என்ன பண்ணுவோம்னு எங்களுக்கே தெறியாது "என்றான் .
அவன் குட்டி மான்ஸ்டர்ர் என்று எதை சொல்கிறான் என்று காந்தளுக்கு புரியவே சிவந்திருந்த அவள் முகம் மேலும் சிவந்துவிட... அவனை இழுத்து மாறனின் கைவளைவிற்குள் நின்றுகொண்டாள்.
"என்ன குட்டி முயல் ஓகே சொல்ல போறிங்களா? இல்லியா ?"என்றான்.
"ம்ஹும் "என்று அவன் மார்பில் காந்தள் முகம் வைத்து தலையை இங்குமங்கும் ஆட்ட ..
"ம்ஹும்.. ஆஹ்.. மயிலே மயிலேனா இறகு போடாது . நான் தான் உன்னை என் வலிக்கு கொண்டு வரணும் "என்று அவள் இடையில் கை கொடுத்து தூக்கியவன் நேராக கட்டிலுக்கு சென்றான் . அவன் கைக்குள் மாட்டிக்கொண்ட காந்தள் செய்வதறியாது அவன் மார்பில் வெட்கபட்டுக்கொண்டு தன் முகத்தை புதைத்தாள் .
" ஏய் இப்படி பண்ணாத எனக்கு உன் மூச்சு காத்து பட்டாலே கூசுது டி... "என்றான் .
அவன் அப்படி சொன்னதும் நிமிர்ந்து மாறனை பார்த்தாள்.
"என்ன " என்று புருவம் உயர்த்தி காந்தளை பார்த்தான் மாறன் .
" உங்களுக்கு கூச்சமா.. "என்று சிரித்தாள்.
"ஏன் எனக்கு கூச்சம் வரக்கூடாதா ?"என்றான் .
அவள் ஒன்றும் பேசாமல் மாறனை பார்க்க..
"என்ன நீ அடிக்கடி ஜென் மோடுக்கு போய்டுறே... அப்படியே என்னை பார்த்தது பிரீஸ் ஆகுற... திடீர்னு அமைதியா என்னையே வெச்ச கண்ணு வாங்காம பாக்குறே.. என்ன தான் ஆச்சு "என்றான் .
"நிஜமாவே நான் உங்களை கல்யாணம் செய்துக்கிட்டேனா ... எனக்கு இன்னமும் இதை நம்ப முடியல . நான் உங்களை கல்யாணம் செய்திருக்கேனா... நான் உங்க கூட இப்படி எல்லாம் இருக்கேனா! எனக்கு இன்னமும் ஆச்சர்யமா இருக்கு . இதெல்லாம் உண்மையா பொய்யான்னு என்னால நமபவே முடியல "என்றாள்.
"என்ன இப்படி ஒரு சந்தேகம் உனக்கு வந்திருச்சு .. இதை உடனே சரி செய்தாகணும் "என்றவன் அவளை தூக்கி கட்டிலில் போட்டு காந்தள் மேல் படுத்துகொண்டான்.
"என்ன பண்றீங்க சார் எழுந்திருங்க... எனக்கு தான் உடம்பெல்லாம் வலிக்குது சொன்னேனே.. இப்படி போட்டு என்னை அலுத்துறிங்களே ... ஏற்கனவே என் உடம்பெல்லாம் அங்கங்கே சிவந்து போய் இருக்கு .. இப்போ இப்படி அழுத்தினா நான் என்ன செய்வேன் "என்று சிணுங்கினாள்.
"இவ்வளவு பண்ணியும் நீ என்னை கல்யாணம் செய்துக்கிட்டதை என்கூட இருக்கறதை இன்னமுமம் நம்ப முடியாலையினு சொல்றே பாரு.. இதுல யிருந்து என்ன தெரியுது "என்றான் அவள் நெற்றியில் தன் நெற்றியை முட்டி .
"ஷ்..."என்று முனகியவள் "என்ன தெரியுது சார்ர்..."என்றாள் அப்பிராணியாக .
"ம்ம்ம் உன்னை நான் சரியா கவனிக்காம விட்டுட்டேன் . இப்ப்போ நான் உன்னை கவனிக்கிற கவனிப்புல... நடந்ததெல்லாம் உண்மைதாணு உனக்கு புரியபோது பாரு " என்று அவள் மேல் இருந்து எழுந்தவன் காந்தளை கட்டிலில் இருந்து இரு கையால் தூக்கி மற்றொரு கையால் அவள் அணிந்திருந்த நைட்டியை அவிழ்த்து வீசினான் .
"சார்ர்ர் .... "என்று தன் கைகள் கொண்டு முயல்குட்டிகளை மறைக்க காந்தள் முயல...
"முதல்ல என்னை சார் சார்ன்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து முயலு "என்றான் .
"சார் எனக்கு அப்படியே கூப்டு பழக்கம் ஆகிருச்சு "என்றவள் "இப்போ அதெல்லாம் முக்கியமா . முதல்ல என் ட்ரெஸ்ஸை கொடுங்க.. இதெல்லாம் இன்னோரு நாள் பார்த்துக்கலாம் "என்றாள்.
"இது தான் டி முயலு இப்போ முக்கியம் . உன்னை எப்படி என்னை பேர் சொல்லி கூப்பிட வெக்குறதுன்னு எனக்கு தெரியும் "என்று மிச்சம் ஒட்டிக்கொண்டு இருந்த இருவரின் ஆடையையும் களைந்து இருந்தவன் அவள் மேல் பாய...
"சார் லைட் ..."என்று கூச்சப்பட்டுக்கொண்டே காந்தள் அரை விளக்கை சுட்டி காட்ட..
"என்னை தான் கல்யாணம் செய்திருக்கியான்னு உனக்கு இருக்க சந்தேகத்தை நான் தீர்க்க போறேன். இந்த லைட் நைட் முழுக்க எரிய போகுது . நானும் உன்னை நைட் முழுக்க... "என்று குனிந்தது அவள் இதழை சுவைக்க துவங்கியவன் கைகள் அவள் முயல் குட்டிகளில் விளையாடியது
அவன் உடல் அவள் கால்களுக்கு இடையில் விரும்பியே சிக்கிக்கொண்டு மின் விளைக்கை அணைக்காமல் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக்கொண்டு அன்றைய முதல் தேடலை ஆரம்பித்தனர்.
பேனா முடியும் பேனாவையும் போல... ஒருவரை விட்டு ஒருவர் பிரியாமல் திருகிக்கொண்டு பிணைந்திருக்க... அவர்கள் பிணைப்பை தாங்க முடியாத காட்டில் கடிகார பெண்டுலம் போல முன்னும் பின்னும் ஆடிக்கொண்டு க்ரீச் என்று சத்தம் எழுப்பிக்கொண்டு இருக்க... அந்த கட்டிலின் க்ரீச் சத்தத்திற்கு ஈடாக காந்தள் மாறாஆ... மாறாஆ... என்று அவன் பெயரை மூச்சிரைக்க மூச்சு முட்ட முனகிக்கொண்டு இருக்க...
முயல்குட்டி என்று அவள் காதோரம் உணர்ச்சி பொங்க அவள் பெயரை அழைத்து அவளை உணர்ச்சி பொங்க வைத்தான் அந்த இரவு முழுவதும்
இரவு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் பளபளத்தது காந்தள் முகம் . நேற்று இரவு தூங்காதது இன்று களைத்து நேற்றைக்கு சேர்த்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தாள். ஆவல் தூக்கத்தை கலைக்க மனம் வரவில்லை மாறனுக்கு .
தன் சட்டையை கழட்டிவைத்துவிட்டு வந்து மெல்ல அவள் போர்த்தி இருந்த போர்வைக்குள் தன்னை புகுத்திக்கொண்டு காந்தள் உடம்பில் தன் உடலை உரசிக்கொண்டு அவள் இடையில் கைநுழைத்து தன் பக்கம் மெல்ல இழுத்து அணைத்துக்கொண்டு படுத்thukகொண்டான் .
ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தவளுக்கு அருகில் இருந்த மாறனை உணரும் நிலையில் இல்லை. அவனுக்கு முதுகு காட்டி படுத்திருந்தவளை மெல்ல தன் பக்கம் திருப்பினான். அதில் லேசாக தூக்கம் கலைந்தவள் "ப்ரியா பேசாம படு டி .. நேத்து எல்லாம் அந்த மான்ஸ்டர் என்னை தூங்கவே விடல... உடம்பெல்லாம் வலிக்குது டி.. நீ ஒரு பக்கம் கையை காலை தூக்கி என் மேல போடாத.."என்று தூக்கத்தில் தன் அருகில் படுத்திருப்பது ப்ரியா என்று நினைத்து காந்தள் உளறிக்கொண்டு இருந்தாள்.
அவள் தன்னை மொன்ஸ்டர் என்று சொன்னதும் அவளை அதிர்ச்சியாக பார்த்தவன் "அடிப்பாவி நான் உனக்கு மான்ஸ்டரா !"என்றவன் அவன் முகத்திற்கு நேராக முகம் உயர்த்தி படுத்திருந்தவள் தாடையை பிடித்து தன் அருகில் இழுத்தவன் "boo ... "என்று அவளை அழைத்தான்.
தூக்கக்கலக்கத்தில் கண்கள் சுருக்கியபடி திறந்தவள் தனக்கு மிக அருகில் மாறனின் முகத்தை பார்த்ததும் அதிர்ந்தவள் அடித்துபிடித்து படுக்கையில் எழுந்து அமர்ந்தவள் "நீங்க.. நீங்க எப்படி இங்கே ? பிரி.. ப்ரியா எங்கே ?" என்று கட்டிலில் இருந்து இறங்க போனாள்.
காந்தள் கை பிடித்து அவளை இழுத்து தன் மேல் போட்டுக்கொண்டவன் "உன் குள்ளச்சி பிரெண்ட் உன் அத்தையோட அவங்க ரூமுக்கு போயாச்சு"
"அத்தை கூட தூங்க போனாளா ? நீங்க எப்போ.. எப்படி இங்கே வந்திங்க.."
"உன்னை பார்க்க தான் வந்தேன் . ஏன் நான் இங்கே வரக்கூடாத?"
"இல்ல இப்படி அர்த்த ராத்திரியில் திடீர்னு வந்திருக்கிங்களே.. அதான்..." என்று அவன் மேல் படுத்துக்கொண்டு பார்த்தாள்.
"இவனுக்கு இந்த நேரத்துல எனக்கு என்ன வேலைன்னு நினைச்சுத்தானே என்னை பாக்குற..."
"இவனுக்கு எப்படி நான் மனசுல நினைக்குறதுக்கு முன்னாடியே யூகிச்சிடறான் . அடுத்தது நான் இதை தான் யோசிப்பேன்னு " என்று யோசனையோடு அவனை பார்த்து தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டினாள் .
"உன்னை விட்டுட்டு அங்கே தனியா தூங்க பிடிக்கல.. அதன் இங்கே உன்கூட தூங்கலாம்னு வந்தேன் ." என்றான்.
"இவனா தூங்கவா இங்கே வந்திருப்பான். இவன் எதுக்கு வந்திருக்கான்னு எனக்கு தானே தெரியும் " என்று காந்தள் நினைத்திருக்க...
"தூங்க மட்டும் வரல... நான் எதுக்கு வந்திருக்கேன்னு உனக்கு நல்லாவே தெறியும்"என்று அவள் அணிந்து இருந்த நைட்டியை மேலே தூக்கினான்.
சட்டென்று அவன் கையை தட்டிவிட்டவள் அவன் மேலிருந்து எழுந்து " எனக்கு உடம்பெல்லாம் ரொம்ப வலிக்குது . நேத்து நைட் முழுக்க நீங்க என்ணி தூங்கவே விடல.. நியாபகம் இருக்கா . உங்ககிட்டே இருந்து தப்பிக்க தான் நான் இன்னிக்கு ஒரு நைட் என் அம்மாவீட்டில் இருக்கலாம்னு வந்தேன் . இங்கேயும் வந்தா எப்படி சார் நான் ரெஸ்ட் எடுக்குறது "என்றாள்.
" ஏன் நான் மட்டும் தான் உன்னை தூங்க விடலையா . நீ என்னை நேத்து என்னவெல்லாம் செய்தேன்னு நான் சொல்லவா.. "என்று படுக்கையில் இருந்து எழுந்தவன் அறை விளக்கை போட்டு "இங்கே பாரு என்று அவன் தோள்பட்டை , மார்பு , இரண்டிலும் காந்தள் பற்தடங்கள் இருப்பதாய் காட்டியவன் பின்னால் திரும்பி தன் முதுகை காட்டியவன் அதில் காந்தள் விரல் நகங்கள் அவன் முதுகை பதம் பார்த்திருந்ததை காட்டினான் .
அதையெல்லாம் பார்த்தவளுக்கு நேற்று மாறனுடன் இருக்கையில் தன் உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்த வலி தெறியாமல் அவன் தோளிலும் , மார்பிலும், முதுகிலும் தன் உணர்ச்சிகளை காட்டியது நினைவிற்கு வர.. அவள் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்துவிட்டது . அவனை பார்க்க முடியாமல் காணுதல் தலை குனிய ...
"என்ன டி என் பொண்டாட்டி இவ்ளோ நேரம் வாய் கிழிய பேசினே இப்போ என்ன எதுவும் பேசாம நிக்கிற.."என்றான்.
"அது... அது.. வந்து "என்று காந்தள் பேச கூச்சப்பட...
அவளை இழுத்து தன் கை வளைவில் நிற்கவைத்தவன் "சொல்லு டி... ஏன் பேச மாட்டேங்குற... "
"நானா இதெல்லாம் வேணும்னு பண்ணல.. நீங்க... நீங்க தான் சும்மா இருக்காம என்னை என்ன என்னவோ பண்ணுணிங்க... என்னால முடியல அதான் இப்படி கடிச்!! "என்று அவன் மார்பை பார்த்தபடி மேலும் பேச முடியாமல் தடுமாறினாள்.
"ம்ம்ம் கடிச்... என்ன கடிச்... சொல்லு... "என்று அவளை மேலும் இறுக்கி அணைக்க..
"ம்ம்ம்... ஷ்... வலிக்குது சார் ... நேத்தும் இப்படி தான் மான்ஸ்டர் மாதிரி என்னை விடாம கட்டிகிட்டே இருந்திங்க.. உடம்பெல்லாம் எப்படி வலிக்குது தெறியுமா "என்று தன்னை அவன் கைப்பிடிக்குள்ள இருந்து விடுவித்தவள் மாறனை விட்டு சற்று பின்னால் தள்ளி நின்றாள்.
"யாரு மான்ஸ்டர் நானா ?"என்றான் .
"ம்ம்ம்.. ஆமா நீங்க தான் "என்றாள்.
"நான் என்ன பாக்குறதுக்கு மான்ஸ்டர் மாதிரியா இருக்கேன் "என்று அவளை இழுத்து அங்கிருந்த கண்ணாடி முன்பு நிற்க வைத்ததவன் காந்தளை பின்னால் இருந்து அணைத்துக்கொண்டு கநந்தியில் தெரிந்த அவள் சிவப்பேறிய முகத்தை பார்த்டுகொண்டே கேட்டான்.
"ஆமா... நீங்கிளே தான் மான்ஸ்டர் . அங்கே பாருங்க கண்ணாடியில் நீங்க எப்படி இருக்கீங்கன்னு . நீங்க மான்ஸ்டர் மாதிரி பெருசா இருக்கீங்க... நான் உங்க கைக்குள்ள மாட்டிக்கிட்டா முயல் குட்டி மாதிரி இருக்கேன் பாருங்க "என்றாள்.
கண்ணாடியில் தெரிந்த காந்தளையும் அவனையும் பார்த்தான் அவள் சொல்வது போல தான் திடகாத்திரமாக காந்தளை விட உருவத்தில் பெரியவனாக அவள் தன் முன் குட்டி முயல் போல நின்று இருக்க... அதை பார்த்தவன் . அவள் அணிந்து இருந்த நைட்டி சற்று டைட்டாக இருக்க... அதை தாண்டி அவள் அங்கங்கள் கண்ணாடியில் அவன் கண்களுக்கு விருந்தாக... காந்தளை தன் பக்கம் திருப்பி "இந்த மான்ஸ்டருக்கு இந்த முயல் குட்டி வேணும் இப்போவே "என்றான் கிரகமாக .
அவன் பார்வையை சமாளிக்க முடியாமல் தலை கவிழ்ந்து கொண்டவள் எதுவும் பேசாமல் நிற்க.. "என்ன முயலு.. ஓகே சொல்ல மாட்டேங்குற... நீ ஓகே சொல்லல.. அப்பறோம் இந்த மான்ஸ்டரும் குட்டி மான்ஸ்டரும் உன்னை என்ன பண்ணுவோம்னு எங்களுக்கே தெறியாது "என்றான் .
அவன் குட்டி மான்ஸ்டர்ர் என்று எதை சொல்கிறான் என்று காந்தளுக்கு புரியவே சிவந்திருந்த அவள் முகம் மேலும் சிவந்துவிட... அவனை இழுத்து மாறனின் கைவளைவிற்குள் நின்றுகொண்டாள்.
"என்ன குட்டி முயல் ஓகே சொல்ல போறிங்களா? இல்லியா ?"என்றான்.
"ம்ஹும் "என்று அவன் மார்பில் காந்தள் முகம் வைத்து தலையை இங்குமங்கும் ஆட்ட ..
"ம்ஹும்.. ஆஹ்.. மயிலே மயிலேனா இறகு போடாது . நான் தான் உன்னை என் வலிக்கு கொண்டு வரணும் "என்று அவள் இடையில் கை கொடுத்து தூக்கியவன் நேராக கட்டிலுக்கு சென்றான் . அவன் கைக்குள் மாட்டிக்கொண்ட காந்தள் செய்வதறியாது அவன் மார்பில் வெட்கபட்டுக்கொண்டு தன் முகத்தை புதைத்தாள் .
" ஏய் இப்படி பண்ணாத எனக்கு உன் மூச்சு காத்து பட்டாலே கூசுது டி... "என்றான் .
அவன் அப்படி சொன்னதும் நிமிர்ந்து மாறனை பார்த்தாள்.
"என்ன " என்று புருவம் உயர்த்தி காந்தளை பார்த்தான் மாறன் .
" உங்களுக்கு கூச்சமா.. "என்று சிரித்தாள்.
"ஏன் எனக்கு கூச்சம் வரக்கூடாதா ?"என்றான் .
அவள் ஒன்றும் பேசாமல் மாறனை பார்க்க..
"என்ன நீ அடிக்கடி ஜென் மோடுக்கு போய்டுறே... அப்படியே என்னை பார்த்தது பிரீஸ் ஆகுற... திடீர்னு அமைதியா என்னையே வெச்ச கண்ணு வாங்காம பாக்குறே.. என்ன தான் ஆச்சு "என்றான் .
"நிஜமாவே நான் உங்களை கல்யாணம் செய்துக்கிட்டேனா ... எனக்கு இன்னமும் இதை நம்ப முடியல . நான் உங்களை கல்யாணம் செய்திருக்கேனா... நான் உங்க கூட இப்படி எல்லாம் இருக்கேனா! எனக்கு இன்னமும் ஆச்சர்யமா இருக்கு . இதெல்லாம் உண்மையா பொய்யான்னு என்னால நமபவே முடியல "என்றாள்.
"என்ன இப்படி ஒரு சந்தேகம் உனக்கு வந்திருச்சு .. இதை உடனே சரி செய்தாகணும் "என்றவன் அவளை தூக்கி கட்டிலில் போட்டு காந்தள் மேல் படுத்துகொண்டான்.
"என்ன பண்றீங்க சார் எழுந்திருங்க... எனக்கு தான் உடம்பெல்லாம் வலிக்குது சொன்னேனே.. இப்படி போட்டு என்னை அலுத்துறிங்களே ... ஏற்கனவே என் உடம்பெல்லாம் அங்கங்கே சிவந்து போய் இருக்கு .. இப்போ இப்படி அழுத்தினா நான் என்ன செய்வேன் "என்று சிணுங்கினாள்.
"இவ்வளவு பண்ணியும் நீ என்னை கல்யாணம் செய்துக்கிட்டதை என்கூட இருக்கறதை இன்னமுமம் நம்ப முடியாலையினு சொல்றே பாரு.. இதுல யிருந்து என்ன தெரியுது "என்றான் அவள் நெற்றியில் தன் நெற்றியை முட்டி .
"ஷ்..."என்று முனகியவள் "என்ன தெரியுது சார்ர்..."என்றாள் அப்பிராணியாக .
"ம்ம்ம் உன்னை நான் சரியா கவனிக்காம விட்டுட்டேன் . இப்ப்போ நான் உன்னை கவனிக்கிற கவனிப்புல... நடந்ததெல்லாம் உண்மைதாணு உனக்கு புரியபோது பாரு " என்று அவள் மேல் இருந்து எழுந்தவன் காந்தளை கட்டிலில் இருந்து இரு கையால் தூக்கி மற்றொரு கையால் அவள் அணிந்திருந்த நைட்டியை அவிழ்த்து வீசினான் .
"சார்ர்ர் .... "என்று தன் கைகள் கொண்டு முயல்குட்டிகளை மறைக்க காந்தள் முயல...
"முதல்ல என்னை சார் சார்ன்னு கூப்பிடறதை நிறுத்து முயலு "என்றான் .
"சார் எனக்கு அப்படியே கூப்டு பழக்கம் ஆகிருச்சு "என்றவள் "இப்போ அதெல்லாம் முக்கியமா . முதல்ல என் ட்ரெஸ்ஸை கொடுங்க.. இதெல்லாம் இன்னோரு நாள் பார்த்துக்கலாம் "என்றாள்.
"இது தான் டி முயலு இப்போ முக்கியம் . உன்னை எப்படி என்னை பேர் சொல்லி கூப்பிட வெக்குறதுன்னு எனக்கு தெரியும் "என்று மிச்சம் ஒட்டிக்கொண்டு இருந்த இருவரின் ஆடையையும் களைந்து இருந்தவன் அவள் மேல் பாய...
"சார் லைட் ..."என்று கூச்சப்பட்டுக்கொண்டே காந்தள் அரை விளக்கை சுட்டி காட்ட..
"என்னை தான் கல்யாணம் செய்திருக்கியான்னு உனக்கு இருக்க சந்தேகத்தை நான் தீர்க்க போறேன். இந்த லைட் நைட் முழுக்க எரிய போகுது . நானும் உன்னை நைட் முழுக்க... "என்று குனிந்தது அவள் இதழை சுவைக்க துவங்கியவன் கைகள் அவள் முயல் குட்டிகளில் விளையாடியது
அவன் உடல் அவள் கால்களுக்கு இடையில் விரும்பியே சிக்கிக்கொண்டு மின் விளைக்கை அணைக்காமல் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக்கொண்டு அன்றைய முதல் தேடலை ஆரம்பித்தனர்.
பேனா முடியும் பேனாவையும் போல... ஒருவரை விட்டு ஒருவர் பிரியாமல் திருகிக்கொண்டு பிணைந்திருக்க... அவர்கள் பிணைப்பை தாங்க முடியாத காட்டில் கடிகார பெண்டுலம் போல முன்னும் பின்னும் ஆடிக்கொண்டு க்ரீச் என்று சத்தம் எழுப்பிக்கொண்டு இருக்க... அந்த கட்டிலின் க்ரீச் சத்தத்திற்கு ஈடாக காந்தள் மாறாஆ... மாறாஆ... என்று அவன் பெயரை மூச்சிரைக்க மூச்சு முட்ட முனகிக்கொண்டு இருக்க...
முயல்குட்டி என்று அவள் காதோரம் உணர்ச்சி பொங்க அவள் பெயரை அழைத்து அவளை உணர்ச்சி பொங்க வைத்தான் அந்த இரவு முழுவதும்
